Επίσκεψη στο Λωβοκομείο της Χίου

Την Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου κατά τις 9.00  τα λεωφορεία που μετέφεραν εμένα και τους συμμαθητές/τις συμμαθήτριές μου σταμάτησαν σ’ ένα καταπράσινο χωμάτινο δρόμο. Μα τι θα κάναμε μέσα στις ερημιές …γιατί μας έφεραν εδώ; Μας είχαν ενημερώσει βέβαια για κάποιο ιστορικό κτίριο που θα επισκεπτόμασταν πριν ξεχυθούμε στις παιδικές χαρές.  Μας περίμενε ο κύριος που εκπροσωπούσε το αντίστοιχο Σωματείο,  ο οποίος ήξερε τόσα πολλά πράγματα για το Λωβοκομείο… σίγουρα δεν μπορούσαμε να τα συγκρατήσουμε όλα αυτά που μας έλεγε, αλλά εμένα  μου έκανε εντύπωση το μέγεθος του κτιρίου, η αρχιτεκτονική του, τα χρώματα των τοίχων και η απόλυτη εναρμόνιση με το περιβάλλον. Μέσα σε αυτά τα ομοιόμορφα κτίρια που ενώνονταν με μικρές βεράντες – με υπέροχα  μασσαλιώτικα πλακάκια  και λεπτεπίλεπτα κολωνάκια αγγλικής προελεύσεως παρακαλώ-  και μια μικρή κουζίνα στο πίσω μέρος έμεναν κατά την διάρκεια έξι αιώνων οι ασθενείς με λέπρα που έπρεπε να απομακρύνονται από το αστικό περιβάλλον. Εδώ μέσα στην ομορφιά του τοπίου αλλά και της υψηλής αισθητικής του κτιρίου οι ασθενείς ζούσαν με ανέσεις και πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Το Λωβοκομείο ήταν μια αποκάλυψη …πόσα πολλά πράγματα έχει το νησί μας που πρέπει να «αποκαλύψουμε»…

Μια μαθήτρια του Γυμνασίου Καλλιμασιάς

Views: 31